Bożna, dziękuję. Dziś musiałam niespodziewanie zmierzyć się z przykrą dla mnie prawdą, więc ten wiersz jest miodem dla mej duszy. Naprawdę wielkie dzięki A w poezji, tej płynącej z serca, powiedz sama, kłamać się nie da...

Drab, a próbowałeś coś napisać? Skąd pewność, że nie potrafisz?

Dla mojej i Waszych dusz jeszcze dwa

Płatek śniegu

Samotny płatek śniegu w powietrzu wiruje
Wpatruję się w niego w niemej zadumie
Jak wolno, wolniutko ku ziemi się kieruje

Dziwna zupełnie myśl mnie nachodzi
Czy on może zmienić swe przeznaczenie?
Czy musi spaść, bo płatkiem się narodził?

I przeciw utartym szlakom tego świata
Bunt niezwykły budzi się w mej duszy
I zarówno serce jak i rozum oplata

Stać mnie na to, by wyjść poza ramy
Słyszę głos prosto z wnętrza swego
By zbadać świat dotąd mi nieznany

Do tego natchnął mnie mały płatek śniegu
Choć sam nie zawrócił swego życia biegu.

Cisza

Ma przyjaciółka cisza wita mnie co rano
Dając tak potrzebne chwile wytchnienia
Chwile na pobycie z samą sobą
Na odkrywanie sensu istnienia

Nocą też mi cisza towarzyszy
Gdy dziki pęd dnia dobiega kresu
Pozwala spokojnie zebrać skrawki myśli
Pozbyć się całodziennego stresu

Nie zagłuszam ciszy jak wielu to robi
To co mi daje jest bezcenne
Sprawia, że to, co zwykle głęboko ukryte
Wychodzi na światło dzienne

Ja jednak wybieram prawdę, choćby miała boleć.

Dodane czw 20 sty 2011 09:14:42 CET :
Poza tym Drab, obiektyw też nie kłamie, a Twoich fotek można tu trochę znaleźć.

Witam Was, poczytałam o czym tak dyskutujecie i jak jasiffa wybieram prawdę. Ale rzeczywiście prawda potrafi narozrabiać, mimo wszystko mówmy prawdę. Oj Drab nasz rację na zdjęciu nic się nie ukryje. Oglądałam te zdjęcia stare i nowe, dotyczące Kartuz niewiele mi mówią, mieszkam tu dopiero od roku, ale się staram . Najpierw chciałabym poznać kilka osób zawrzeć jakieś znajomości , nawet założyłam wątek "50+ życie nie musi być nudne" ale jakoś ludzie nie są zainteresowani a na pewno wiele osób jest samotnych, kobiet i mężczyzn.  Myślę też , że raczej młodzi ludzie odwiedzają forum. No ale ja jestem cierpliwa, zobaczymy. Na razie piszę

Myśli
Myśli bezustannie głowę zaprzątają
Kłębią się, wirują, spokoju nie dają
Migocą przenikliwie jak świateł tysiące
Albo jak krople deszczu w słońcu na łące,
Ciążą jak sen pełen majaków
Nieustannie szukając życia znaków,
Czasami ulatują wysoko do nieba
Przekonane, że tak dobrze, że tak trzeba
Gonią się jak wytrawni biegacze
Jedna goni drugą następna już skacze
I tak dzień cały udręczają człowieka
A on myśli i myśli co go jeszcze czeka
Czym następny dzień go jeszcze zaskoczy
Czy znowu jedna drugą w szalonym tempie przeskoczy
Czy uwiedziony łudzącym pozorem
Układać je będzie pomału z mozołem
By wytchnienie , spokój dały
By po głowie już tak nie biegały.
                                                               pozdrawiqam

Witam,  a cóż to się dzieje , że się tak opuszczamy i nie piszemy. A tu za oknami coraz więcej słońca, co prawda wiosną jeszcze nie pachnie ale za to zbliża się taki jeden dzień...

Jest taki dzień....

Sklepowe wystawy
Zabłysły czerwienią,
Gdzie spojrzysz
Czerwone serdeuszka się mienią,
To nowe święto
W kartkach kalendarza
Święto Zakochanych
Raz w roku się zdarza,
    Z zachodu przybyło
W lutym zagościło,
Rozpaliło serca
Zakręciło głowy
Każdy z wyznaniami
Iść do Niej gotowy,
     Czy to chłopak
     Czy mężczyzna
     Czy kobieta
     Czy dziwczyna
Nieważne...
Ważne, że dzisiaj jedyna
         OSOBA
Ukochana, uwielbiana
Królową kwiatów dostanie,
Wymarzony, czarujący
Kosmetyk miłością pachnący,
Kartkę z sercem, by
Wyznać uczucia gorące,
    Wszystkie te gadżety
     Czerwone , błyszczące,
Piekne to wyznania
Za serce chwytają
Czy w codziennym życiu
W sercach pozostają?     
                               

Malo piszemy-marazm nas opętał.

Witam, dobrze, że chociaż można na wiosnę zwalić, na to przesilenie wiosenne ale czy nie za wczesnie?
O wiośnie to chyba tylko możemy na razie poczytać

Wiosna

Za oknami jeszcze zima
Jeszcze wiatr mocno zacina
Nie zważając wcale na to
Że już blisko wiosna, lato,
Że już słońce częściej wstaje
Otula ziemię ciepłym szalem,
Ze śniegiem uparcie walczy
Tylko czy sił mu wystarczy?
   Słońce już mocno świeci
   I wiatr już tak nie wieje
   I śnieg już tak nie trzyma
   Chyba odchodzi zima,
Wiosna się cicho skrada,
I rankiem u sąsiada
         w ogrodzie, gdzie topnieją śniegi
Wychodza przebiśniegi,
Do słońca się zwracają
Pięknie się mu kłaniają,
Gdzieniegdzie jeszcze chmurka,
Już ptaki czyszczą piórka
By godnie wiosnę witać,
O zimę już nie pytać,
Ona idzie krokiem prawym
Gdzieniegdzie sobie kuca
Zieleni kolor rzuca, na drzewa, krzaki ,trawy
Uśmiecha się szeroko,
I śłońce już wysoko,
Już kwiaty pąki mają,
Już wnet porozkwitają,
Ziemię zaścielą łanem
Jak pięknym dywanem.
     Ludzie przy drodze stają
     Pięknie wiosnę witają,
     Do zagród zapraszają, bo ład, porządek mają,
     Bo zima sobie poszła
     Bo to już przyszła wiosna.
                                             

Myślę, że wiosenny temat będzie dalej jak najbardziej na miejscu. Tak już tęsko za wiosną , kwiatkami

Tulipan

Wiosna przyszła dzisiaj z rana
Zbudziła ze snu tulipana
Już listki mu sterczą nad ziemią
I ranną rosą się mienią
Już pączek na łodyżce końcu
Pręży sie dumnie ku słońcu,
Które otula go jak ciepłą pierzyną
By w zimny poranek nie zginął,
I tak pieści go marzec, kwiecień cały
A w maju, kiegy jest już dojrzały
Rozkwita czerwony lub żółty cały,
Patrzecie, patrzcie chłopak dziewczynie
                miłość wyznaje
I pęk tulipanów jej daje
I czerwone są i żółte całe
Bo i uczucie jest bardzo dojrzałe.       
                                                              nic tylko czkać na tulipany, pozdrawiam:)

A teraz o pięknym poranku nad jeziorem, co prawda nie kaszubskim, one też są piękne, ale mazurskim

Poranek nad jeziorem Narie

Dzień się budzi,
                      leniwie, jeszcze się przeciąga,
Na jezioro spowite białą mgłą spogląda,
Ona otula je jak puchową pierzyną,
Ono czeka, jeszcze uśpione aż mgły się rozpłyną,
Słońce wstaje,
                    promień tafli wody sięga,
W szuwary do gniad dzikich kaczek zagląda,
Kaczki ciepłem słońca zachęcone
Na jezioro wypływają, już całkiem rozbudzone,
Pluskaja się, piórka myją,
Czasami główką pod wodę nurkują,
W dali łabędź ze snu rozbudzony
Płynie w stronę szuwar
                       do gniazda łabędziej żony
Gdzie piskleta z piórkami w szarym kolorze
Cziekają na wycieczke z rodzicami po jeziorze,
A ono cicho szemrze, łódki się przy brzegu bujają,
Wędkarze na wędkowanie właśnie się wybierają,
W zaciszu szuwarów miejsca już zajmują,
                       wędki rozkładają, do połowu szykują,
Cisza wokół... tak błogo, tak leniwie,
Czasami tylko ptak w zaroślach zaskrzeczy piskliwie,
Ryba pluskiem zaznaczy gdzie ławica płynie,
Ważka na liściu się kręci, jak koło we młynie,
Z oddali głos wędkarzy po wodzie się niesie,
Echo ten głos powtarza aż w pobliskim lesie,
Słońce wysoko, coraz mocniej przygrzewa
                                  blaskiem na jezioro pada,
Dzień się piękny, ciepły,
                                  słoneczny zapowiada.

Wiosenne w duszy porządki

Deszcz otula świat swą ciepłą szarością,
jego krople jak łzy oczyszczają,
obejmując każdego niezwykłą czułością,
do chwili refleksji zachęcają.
Gdy świat w szarej poświacie zanika,
pozwalając zmysły uspokoić,
lepiej się we własne wnętrze wnika,
można się z głębią duszy zestroić.
Warto czasem zajrzeć w jej zakamarki
i ład tam zaprowadzić,
wyrzucić zalegające w niej koszmarki,
a także smutkom zaradzić.
Dusza odwdzięczy się radością,
przy której serce rośnie
i napełniając je miłością
ruszy na spotkanie wiośnie.

Próbuję jeszcze, może zachęcę innych do pisania. Może ktoś odpowie czy ta pisanina jest czytana?

Sen czy jawa...

Patrzę urzeczona
w rozmarzone twe oczy
spełnia się sen,
                sen proroczy,
chłonę twoje ciało
mocno przytulona
w twoich ramionach
czuję się spełniona,
             prgnę twoich ust
pocałunków tysiąca,
szeptanych czułości
             ciągle, bez końca...
zatracam się w marzeniach
w chwilah zapomnienia,
drżę czując dotyk dłoni,
usta się poddają
               wciąż nie zapomniały
               wciąż jeszcze kochają,
Czuje dotyk ramienia
Zaciskam oczy
Nie chcę przebudzenia...
                                               pozdrawiam:)

Nie mój ale bardzo mi się podoba.

<!--*********edytowany przez Draba********-->